خطِّ ميخيیِ فارسيیِ باستان خطّی است که به چند صورتِ کتيبه و لوحِ گِلي و مُهر در ايران و ترکيه و مصر يافت شده است؛ اين خطّ در حدودِ نيمههایِ سدهیِ ششمِ پيشازميلاد به دستورِ داريوشِ بزرگ برایِ ثبتِ پیامهایِ او بر کتيبههایِ کاخها، مانندِ تختجمشيد، و بر سینهیِ کوهها، مانندِ کتيبهیِ بيستون، ابداع شد.